شکل‌های مختلفی از سیستم‌های AAC وجود دارند که هر کدام به شیوه ی خاصی به افراد کمک می‌کنند تا از حداکثر توانایی‌های ارتباطی خود بهره‌مند شوند. تیم ارزیابی AAC به توانایی‌ها و نیازهای فردی می‌نگرد و مطابق آن‌ها به فرد کمک می‌کند. یکی از مهم‌ترین ارزیابی‌ها توسط آسیب شناس گفتار و زبان خواهد بود، که
همانطور که بارها شاهد این اتفاق بوده‌ایم یک کودک خیلی قبل‌تر از اینکه توانایی صحبت کردن را بدست بیاورد از طریق گریه کردن، خیره شدن، صداسازی و غیره با محیط اطراف ارتباط برقرار می‌کند. به طور کلی ما همواره و در تمام طول زندگی با شیوه‌های مختلفی ارتباط برقرار می‌کنیم و این یکی از نیازهای
روش های ارتباطی جایگزین و مکمل (AAC) در چه زمانی کاربرد دارد؟ ممکن است با افرادی مواجه شوید که به واسطه ی آسیب هایی مثل سکته یا ضربه به سر و … مشکلات شدید زبانی و یا صرفا گفتاری پیدا کرده باشند و در موقعیتهای مختلف قادر به راحت ترین نوع ارتباط (کلامی) نباشند. گاهی
AAC که مخفف عبارت Augmentative and Alternative Communication است، شامل مجموعه‌ای از ابزارها و استراتژی‌ها به منظور حل چالش‌های ارتباطی روزمره در افراد است. ارتباط می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد. برخی از این شکل‌های ارتباطی مانند: گفتار، یک نگاه مشترک، متن، ژسچرها، بیانات چهره‌ای، لمس، زبان اشاره، نمادها، تصاویر، دستگاه‌های تولید کننده گفتار و غیره